Το ιγκουάνα είναι ένα ερπετό που το αποκτά κανείς εύκολα και φθηνά, πολλές φορές χωρίς να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες και τις απαιτήσεις του. Η κτηνίατρος Patricia Gray μας δίνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζει ένας νέος ιδιοκτήτης ιγκουάνα.
Το ιγκουάνα έχει την ιδιαιτερότητα ότι είναι εύκολο να το βρεις και δεν είναι καθόλου ακριβό να το αγοράσεις. Όμως, ο εξοπλισμός που χρειάζεται για να ζήσει και να είναι καλά, είναι σχετικά ακριβός. Το ίδιο το ζώο μπορεί να κοστίζει 25 ή 30 ευρώ, ή μπορεί και να το βρεις δωρεάν επειδή κάποιος χαρίζει ένα ιγκουάνα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα είναι εύκολο και φθηνό για να το έχεις για κάποια χρόνια.
Τα ιγκουάνα ζουν πολλά χρόνια όταν είναι καλά στην υγεία τους, όμως η αλήθεια είναι ότι δεν είναι ιδιαίτερα επιτυχημένα ως pets-όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχουν πολύ συγκεκριμένες ανάγκες και δυστυχώς ο υποψήφιος αγοραστής πολλές φορές δεν κάνει τον κόπο να ενημερωθεί για τις ανάγκες αυτές πριν αποκτήσει το ζώο αυτό.
Δυστυχώς για αυτά, αργούν πολύ να αρρωστήσουν εμφανώς, να παρουσιάσουν συμπτώματα που να δείχνουν ότι δεν είναι καλά, οπότε οι ιδιοκτήτες τους δεν καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Έχει τύχει να δούμε ιγκουάνα 10 ετών το οποίο επί 10 χρόνια τρώει λάθος τροφές και ζει σε λάθος συνθήκες και στην πραγματικότητα αργοπεθαίνουν επί 10 χρόνια.
Είναι πάρα πολύ δυσάρεστο, όμως οι ιδιοκτήτες δεν το καταλαβαίνουν, αφού στη θεωρία το αγαπούν και το προσέχουν, όμως δεν έκατσαν ποτέ να ενημερωθούν σωστά για τη διατροφή και τις ανάγκες του. Τα ιγκουάνα είναι ερπετά που είναι αυστηρά χορτοφάγα. Δεν πρέπει να τρώνε ούτε έντομα, ούτε κρέας, ούτε σκυλοτροφή ούτε τίποτα παρόμοιο. Όμως, το γεγονός ότι δεν πρέπει να το τρώνε, δεν σημαίνει ότι δεν θα το φάνε αν τους το βάλεις μπροστά τους, οπότε υπάρχουν ιγκουάνα που τρώνε σε όλη τους τη ζωή σκυλοτροφές. Το ότι ζουν έτσι δεν σημαίνει ότι είναι σωστό-για παράδειγμα, ένας άνθρωπος δεν πρέπει να τρώει κάθε μέρα μόνο παγωτό, όμως μπορεί να επιζήσει για πάρα πολύ καιρό τρώγοντας μόνο παγωτό και τίποτα άλλο.
Το γεγονός ότι θα επιζήσει δεν σημαίνει ότι τρέφεται σωστά και ότι έχει καλή υγεία. Για τον ίδιο λόγο, τα ιγκουάνα θα πρέπει να τρώνε μόνο λαχανικά και τίποτα άλλο, οπότε ένας υποψήφιος ιδιοκτήτης ιγκουάνα θα πρέπει να γνωρίζει από πριν ότι θα πρέπει να μπορεί να του εξασφαλίζει τη σωστή τροφή. Δεν είναι απλό, δεν του πετάς απλώς ένα μαρούλι και τελείωσες, στη φύση τρώνε πολλά διαφορετικά φυτά, από λουλούδια και ζιζάνια μέχρι λαχανικά κάθε είδους, οπότε θα πρέπει κι εμείς να παρέχουμε στο ιγκουάνα μας την αντίστοιχη ποικιλία από πράσινα φυτά κάθε είδους.
Δυστυχώς, στην αιχμαλωσία δεν έχουμε τη δυνατότητα να τους παρέχουμε την ίδια ποιότητα χορταρικών όπως θα έβρισκαν στη φύση, οπότε συνήθως τα ιγκουάνα παρουσιάζουν έλλειψη ασβεστίου. Πρέπει να δώσουμε επιπλέον ασβέστιο ώστε να αποφύγουμε προβλήματα υγείας, κυρίως σκελετικά.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι η ηλιοφάνεια. Το ιγκουάνα στο φυσικό του περιβάλλον είναι όλη μέρα στον ήλιο και λιάζεται, παράγοντας με τον τρόπο αυτό βιταμίνη D στο δέρμα του ώστε να μπορέσει να απορροφήσει το ασβέστιο. Ένα ιγκουάνα που δεν έχει αρκετό ήλιο, έχει πρόβλημα με τα κόκκαλά του που γίνονται πολύ μαλακά και εύθραυστα. Όσοι αγοράζουν ένα ιγκουάνα και το βάζουν στο σπίτι τους χωρίς να γνωρίζουν τις ανάγκες του σε ήλιο, το καταδικάζουν να μην μεγαλώσει σωστά και να έχει εύθραυστα κόκκαλα μεγαλώνοντας. Έχουμε δει ιγκουάνα που είναι 8 ετών, ζει κανονικά, μεγαλώνει, οι ιδιοκτήτες δεν έχουν καμιά ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά, κι όταν το ιγκουάνα πέφτει από μιά επιφάνεια ύψους ενός μέτρου στο έδαφος και σπάνε διάφορα κόκκαλα στο σώμα του, ενώ κανονικά θα έπρεπε να είναι ελαστικά και ανθεκτικά και να αντέξουν άνετα μιά τέτοια πτώση.
Για τα ιγκουάνα του σπιτιού, υπάρχουν ειδικές λάμπες που εκπέμπουν φως UVB, που είναι ακριβώς το κομμάτι του φάσματος του ηλιακού φωτός που χρειάζονται για να παράγουν βιταμίνη D, δεν είναι απλό φώς, δεν είναι UVA, είναι UVB, είναι μιά πολύ συγκεκριμένη ανάγκη που καλύπτεται από ειδικές λάμπες που είναι ακριβές και αλλάζονται κάθε 6 μήνες επειδή η ικανότητά τους να εκπέμπουν UVB σταδιακά χάνεται μετά από 6-8 μήνες. Αυτό είναι ένα σημαντικό κόστος στη διάρκεια ζωής ενός ιγκουάνα που θα πρέπει να γνωρίζει ο υποψήφιος ιδιοκτήτης.
Επίσης, το ιγκουάνα χρειάζεται συγκεκριμένες θερμοκρασίες στο χώρο που ζουν, ενώ χρειάζονται και το αντίστοιχο μέγεθος χώρου που ταιριάζει στην ηλικία και το στάδιο εξέλιξης. Δεν μπορείς να πάρεις ένα ιγκουάνα μήκους λίγων εκατοστών και να το κλείσεις σε μιά μικρή γυάλα. Κάποιοι θεωρούν ότι αν κρατήσουν ένα ιγκουάνα σε μικρή γυάλα δεν θα μεγαλώσει πολύ και θα είναι βολικό σε μέγεθος. Όντως, αν κρατήσεις ένα ιγκουάνα περιορισμένο σε μικρό χώρο και δεν το ταίζεις πολύ, δεν θα μεγαλώσει πολύ, όμως αυτό είναι τελείως απαράδεκτο και δεν χρειάζεται πολλή ανάλυση: εάν κάποιος δεν θέλει ένα μεγάλο ζώο, ας μην πάρει ένα ιγκουάνα, είναι πολύ απλό. Υπάρχουν άλλα ερπετά που δεν μεγαλώνουν πολύ και είναι πιό εύκολα στη διαχείρισή τους, οπότε μπορεί κανείς να πάρει ένα τέτοιο αντί να πάρει ένα ιγκουάνα και να το βασανίζει.
Πέρα από την ιατρική πλευρά, πάντως, το ιγκουάνα δεν είναι ιδιαίτερα καλό ως pet. Στα αγγλικά λέμε “a nice iguana is a sick iguana”, δηλαδή “ένα ιγκουάνα είναι βολικό και ήρεμο μόνο όταν είναι άρρωστο”. Το ιγκουάνα δεν είναι ένα καλό, γλυκό και φιλικό ζωάκι. Στη φύση είναι χορτοφάγα και δεν πειράζουν κανέναν, όμως τα ίδια αποτελούν θήραμα για άλλα ζώα, οπότε είναι πάντοτε πολύ νευρικά, είναι πάντοτε σε μιά μόνιμη κατάσταση άμυνας γιατί περιμένουν να τους επιτεθούν. Για να αμυνθούν έχουν αιχμηρά νύχια, κοφτερά δόντια, ενώ έχουν προεξοχές στο δέρμα τους και στην ουρά τους που είναι αιχμηρές και αυτές.
Το ίδιο το δέρμα τους είναι σαν γυαλόχαρτο, οπότε δεν είναι ζώα που θέλεις να τα πάρεις αγκαλιά, αφού έχουν πολλές σκληρές προεξοχές σε κάθε σημείο. Και τα ίδια, όμως, δεν θέλουν αγκαλιά. Αυτά που κάθονται πάνω στον ώμο ενός ανθρώπου, όπως το μικρό ιγκουάνα στην τηλεοπτική σειρά, γαντζώνονται εκεί επειδή στη φύση γαντζώνονται σε ένα ψηλό σημείο και κάθονται και λιάζονται. Αν τα βάλεις στον ώμο σου γαντζώνονται και προσπαθούν να βολευτούν, αισθάνονται και τη ζέστη και αυτό τους αρέσει, όμως δεν είναι ότι αγαπούν τον άνθρωπο και κάθονται στον ώμο του από αγάπη, δεν έχουν τέτοιες επαφές με τους ανθρώπους.
Είναι ερπετά και το μόνο που τα ενδιαφέρει είναι να τρώνε, να πίνουν και να κρύβονται από τους επιτιθέμενους κάθε είδους. Δυστυχώς, δεν καταλαβαίνουν ότι ο ίδιος ο ιδιοκτήτης τους έχει καλές προθέσεις απέναντί τους, από τη φύση τους είναι πάντοτε σε άμυνα και πάντα φοβούνται ότι θα δεχθούν επίθεση.
Υπάρχουν περιπτώσεις που άνθρωποι έχουν το ιγκουάνα τους πολλά χρόνια, του έχουν παραχωρήσει ένα μικρό δωμάτιο ή μιά τουαλέτα, το ιγκουάνα ζει εκεί επί μιά δεκαετία, οι άνθρωποι το αγαπούν και το φροντίζουν και νομίζουν ότι κι αυτό τους αγαπάει, και μιά μέρα ανοίγουν απότομα την πόρτα και το ξαφνιάζουν και το ιγκουάνα τους κάνει επίθεση. Ο λόγος είναι ότι το ιγκουάνα φοβάται και δεν σταματά ποτέ να φοβάται, είναι η φύση του έτσι και αυτά είναι πράγματα που πρέπει να γνωρίζει κανείς πριν πάρει ένα τέτοιο pet, να γνωρίζει, δηλαδή, ότι δεν θα έχει ποτέ μιά επαφή και μιά αμοιβαία σχέση αγάπης και αλληλοεκτίμησης όπως με άλλα είδη ζώων.
Πηγή: pet-news.gr
Be the first to comment